مرحوم بختیار این جمله را در آخرین روزهای این تغییر نامیمون گفت و ما نشنیدیم . خمینی هم کتابی نوشت به نام " ولایت فقیه " و آنرا هم نخواندیم . ۵۷ شد و امروز سی و یک سال از آن میگذرد و به تخقیق و تجربه دریافتیم که چنین است .
امروز اما روز دیگریست . امروز همان نعلین به پا ها ، چکمه ای هم روی آن پوشیده اند و نتیجه شده است حکومت سپاهیان معتقد به نظام ولایی . و این دیگر مدلی جدید است که از هر دو بدتر است .
به باورم وقتی مهندس موسوی از احساس خطرش میگفت ، پرده بعد از نطق بختیار را میدید . پرده ای که بر سرمان آوار شده است و اینبار باید همه را یکجا کند .
چکمه و نعلین و نعلین در چکمه را .
دیکتاتوری بد است و بد تر از آن تن دادن به این فضا . همراه شو عزیز کین درد مشترک ، هرگز جدا جدا درمان نمیشود . قدم بعدی ، ۱۶ آذری سبز .
دیدگاه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر