سردمداران رژيم ولايت فقيه ايران از همان بدو تدوين قانون اساسي توسط مجلس خبرگان، بغض و كينه و عداوتشان را نسبت به اهل سنت نشان دادند و برخلاف قول و قرارهايشان عمل كردند بنابراين جمعي از رهبران اهل سنت از جمله مرحوم مولانا عبدالعزيز و علامه ي شهيد احمد مفتي زاده تلاش فراوان نمودند تا به زمامداران رژيم، حقوق اهل سنت را ياد آور شوند و آنان را به وفاي به عهد تشويق نمايند اما غرور و خودكامگي رهبران نظام ولايت فقيه و خود خدا بينهاي تفرقه انداز آنان مانع از تحمل عقايد غير شيعي رافضي بود. و اين خودكامگان همه ي تلاش خويش را به كار گرفتند تا نظام، قالب شيعي رافضي به خود گيرد، از اين رو برخلاف همه ي موازين اسلامي و اخلاقي و وعده هاي داده شده، اهل سنت را به حاشيه راندند و با طرق مختلف به قلع و قمع رهبران و جوانان سني پرداختند و جلو اقدامات خير خواهانه و حق طلبانه و صلح آميز رهبران اهل سنت را گرفتند. و به تشديد اعمال ” برنامه ي پنجاه ساله ي شيعي گردانيدن سراسر ايران و از بين بردن پيروان سنت” رو آوردند كه با تعمق در شيوه ي عملكرد زمامداران رژيم نسبت به اهل سنت، به خوبي مي توان روند سني زدايي و دعوت به شيعه گري را در حكومت ولايت فقيه لمس كرد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر